Huishoudelijke hulp – thuiszorg – persoonsgebonden budget (PGB) – RIO indicatie-loket WMO
Na een ongeval heeft u mogelijk extra hulp nodig bij uw zelfverzorging en/of in- en om het huis. Het is dan verstandig om allereerst zogenaamd schadebeperkend bezig te zijn door te proberen uit een andere bron financiering te vinden voor deze hulp. U zal dit belachelijk vinden maar zo heeft de wet het tot nu toe geregeld. Een slachtoffer moet in het gehele letselschadetraject schadebeperkend bezig zijn. Als u dus een PGB, persoonsgebonden budget kunt krijgen via de gemeente dan moet u dit doen. Komt u hieraan tekort dan zal de aansprakelijkheidsverzekeraar uw schade moeten aanvullen.
*Bij het loket WMO van de gemeente kunt u alle informatie krijgen met betrekking tot gemeentelijke voorzieningen die voor u van toepassing kunnen zijn. De verschillende voorzieningen hebben elk hun eigen voor- en nadelen. Een PGB is bijvoorbeeld heel prettig omdat u zelf uw hulpverlener kunt uitkiezen en kan laten werken wanneer u maar wilt en tegen het loon dat u zelf bepaalt. U krijgt dan van de gemeente een vaste som geld en moet hier zelf uw hulpverlener van betalen. Nadeel is dat, als u hier niet zorgvuldig mee omgaat, dit potje wel eens snel op kan zijn.
U moet daarbuiten zelf de administratie voeren en hierover verantwoording afleggen aan de gemeente. Er zijn commerciële bureaus die u deze werkzaamheden uit handen nemen, maar hier gaat nogal wat mis en de schandalen van administratiekantoren die fraudeerden zijn niet van de lucht *(link naar fraude) Het uitbesteden van uw administratie kan ook gratis via……*uw zorgverzekeraar (uitzoeken)
In een schadezaak kun je prachtige discussies krijgen over de noodzaak van de huishoudelijke hulp. Meestal gaat uw advocaat/schade expert akkoord met 2-3 uur huishoudelijke hulp per week in overleg met de verzekeraar.
Echter wie bepaalt de omvang van de noodzaak van de huishoudelijke hulp en in hoeverre is het normaal dat uw partner en/of kinderen een stapje harder lopen. We noemen dit de mantelzorg en tot op zekere hoogte is het normaal dat uw naasten een stukje extra ondersteuning bieden. Is deze extra ondersteuning echter langdurig en structureel dan moeten deze uren echter gewoon worden betaald. Op dit gebied is veel jurisprudentie bekend, die u bij ons kunt aanvragen als dat nodig mocht zijn.
Wat ons betreft moet er veel kritischer gekeken worden naar de daadwerkelijke ondersteuning die nodig is. Huishoudelijke hulp van 2 tot 3 uur is niet veel als je de zorg voor een gezin hebt en alle zware werkzaamheden niet meer kunt doen. Het NIBUD is een onderzoeksinstituut welke uitgebreid onderzoek heeft gedaan naar de taakverdeling binnen een gezin en de hoeveelheid tijd die voor elke deeltaak staat.
Zo blijkt dat mannen gemiddeld al 23 uur per week ondersteuning bieden aan het gezin buiten hun baan om. Dit is ook wel logisch als we eens een lijstje maken met werkzaamheden welke u bijv. na een whiplash zelf niet meer kunt doen. Ik ga hierbij uit van een vrouwelijk slachtoffer met de zorg voor twee jonge kinderen:
Wat kunt u niet meer als moeder van 2 jonge kinderen met een whiplash?
• Strijken
• Wassen/was ophangen
• Bedden verschonen
• Koken
• Stofzuigen
• Ramen lappen
• Moppen, vegen
• Badkamer boenen
• Boodschappen doen
• Kleine kinderen verschonen/optillen
• Mogelijk niet meer autorijden/fietsen
• Etc. etc.
Het is duidelijk dat u al deze werkzaamheden niet in 3 uur per week geperst krijgt. Tel hier nog bij de talloze kleine dingentjes en de situatie afhankelijke factoren en het is tijd dat u uw advocaat of letselschade expert vraagt om een uitbreiding van de huishoudelijke hulp.